DELDEN – Als een bedrijf een project dat hij in opdracht van jouw organisatie breed uitmeet, dan weet je twee dingen zeker. Het project maakt het verschil; het is de moeite van het vermelden waard en is een verrijking van de orderportefeuille. Én het resultaat is van dien aard dat ermee gepronkt kan worden. Zie hier: de ultra-duurzame multifunctionele korfbalvelden op het Deldense Sportpark de Mors.

Het renoveren van een atletiekbaan in Harderwijk, het ontmantelen van voetbalvelden in Amsterdam en het aanleggen van korfbalvelden in Delden, allemaal kolfjes naar de hand van Sallandse United, maar schijnbaar ook zeer verschillende takken van sport. De gedeelde wens van de gemeentes Harderwijk en Amsterdam, gecombineerd met de het streven van de Deldense Stichting Beheer Registergoederen om zo duurzaam mogelijk te werk te gaan, daagde de Sallandse uit om een circulaire draai aan haar aanpak te geven.

In Delden was eerder al de koppeling tussen zwembad en sporthal een voorbeeld van out-of-the-boxdenken ten behoeve van een ecologische meerwaarde. Innovatief handelen bij de aanleg van nieuwe korfbalvelden zou datzelfde doel moeten dienen. De Sallandse zag kansen toen ze de bestaande spraycoat toplaag in Harderwijk niet opnieuw kon toepassen. Die kans werd ingekopt door de spraycoat aldaar te verwijderen, vervolgens te granuleren en in depot op te slaan. Maanden later reïncarneerde de Gelderse coating in een ultramoderne 25mm e-layer constructie op Sportpark de Mors.

Er zijn echter niet slechts Harderwijkse sporen terug te vinden op Twentse grond, ook hoofdstedelijke resten vormen een solide basis voor toekomstig sportplezier aldaar. De sporttechnische laag in Delden bestaat immers uit hergebruikt lava dat vrijkwam bij de realisatie van het Amsterdamse sportpark Goed Genoeg. Zo korfballen de leden van DKV Zwart Wit straks op de gewezen fundamenten van de voetbalvelden van het vermaarde AFC.

De casus past prima in de vintage-rage waarvan momenteel vooral in de meubel- en mode-industrie sprake is, het is een antwoord op een te verwachten schaarste aan grondstoffen. Innovatief denken en handelen is echter gedoemd te mislukken wanneer keuringsinstanties niet meedenken. Het fiat van zowel de NOC*NSF als ook de KNKV waren randvoorwaarden voor de circulaire gang van zaken. Beide bonden spraken naast waardering de hoop uit dat het projecten als deze als voorbeeld kunnen gelden voor soortgelijke klussen elders. Dat hoort men in Delden graag, maar bovenal wordt uitgekeken naar het duurzaam sporten waarvan in 2021 sprake zal zijn.

DELDEN – Ze zijn tegenwoordig gerust het zwarte goud te noemen: zonnepanelen. Die waarde laat zich op korte termijn niet zozeer vertalen in keiharde euro’s, als wel in duurzaamheid. Niet voor niets schieten de zonneparken als paddenstoelen uit de grond, zo ook in de Hof van Twente. Zo wordt in Goor inmiddels al de nodige landbouwgrond opgeofferd aan het goede doel en zal in Ambt Delden een oude vuilstort bijdragen aan de duurzaamheidsdoelstelling van de gemeente/gemeenschap.

Hoewel het in al deze gevallen al snel gaat over vele hectaren en duizenden panelen, is het minstens zo nobel om geen kale grond, maar daken in te zetten. Bij voorkeur als het gaat om flinke oppervlaktes is een gebouw al snel een keer zelfvoorzienend. Naast het gemeentehuis, wordt volop geprofiteerd van daken van scholen, bedrijfshallen en veeschuren. Een splinternieuwe sporthal mag in dit spectrum niet ontbreken, zo vond de Stichting Beheer Registergoederen. Niet lang na de voltooiing van het dak, bood de hal in vogelvlucht de aanblik als op de foto.

Maar liefst 850 panelen zullen vanaf de ingebruikname van de hal (voorjaar 2021) voorzien in de energiebehoefte van de gebruikers. Mede door de goede isolatie en energiezuinige verlichtings-, ventilatie-, en verwarmingssystemen zal de capaciteit ruimhartig volstaan. In de zonnige maanden is er zelfs sprake van een dusdanige overcapaciteit dat ook Zwembad de Mors voor een belangrijk deel zijn stroom kan ontlenen aan de PV-installatie op de sporthal. De nutsvoorzieningen van bad en hal zijn dusdanig ingenieus verweven dat de symbiose tussen beiden een drastische beperking van niet alleen stroom-, maar ook gas- en watergebruik zal betekenen.

Waar de duurzaamheidskroon al prijkt op Sporthal de Mors leest u volgende week dat ook buiten de wanden van de sporthal ‘planet proof’ gedacht en gehandeld wordt. Want waar de korte termijn wil dat de voetballers van SV Delden in december al gebruik hopen te maken van de buitenkleedkamers van de nieuwe hal, moet de lange termijn niet slechts sportief, maar ook ecologisch houdbaar zijn.

Vanaf medio oktober gelden in de binnensportaccommodaties van de SBR in de context van een oplevend coronavirus hernieuwde restricties. De behelzen de volgende zaken, in de afbeelding vindt u de meest recente regels voor het gebruik en bezoek van onze sporthal en -zaal.

• Kleedkamers zijn slechts geopend om toiletgebruik mogelijk te maken, omkleden en douchen is niet toegestaan. Een uitzondering geldt voor schoolsport, leerlingen kunnen regulier gebruikmaken van de kleedruimtes.
• Competities en wedstrijden zijn voor alle sporten en voor alle leeftijden verboden.
• Trainen door volwassen teamsporters zijn slechts mogelijk in groepjes van maximaal 2 personen, met inachtneming van de coronamaatregelen (waaronder de afstandseis) en een maximum van 30 personen per ruimte.
• Voor individuele sportdeelname geldt vanaf 18 jaar een maximale groepsgrootte van 30 personen, met inachtneming van de coronamaatregelen (waaronder de afstandseis).
• Danssport kan/mag alleen binnen 1,5 meter als er sprake is van dans in de vorm van een culturele uiting (ballet, streetdance etc.).
• Tribunes zijn buiten gebruik, toeschouwers zijn ook elders in het pand niet welkom.

DELDEN – De beits is niet aan te slepen op Sportpark de Mors. De aanblik van de sporthal is immers imposant, maar nog wat karakterloos. Binnenin de hal is de afgelopen week hard gewerkt aan wat zo meteen de buitenkant gaat worden. Een duizelingwekkend aantal ruwhouten planken, latjes en balken wordt in de beits gezet en zal vervolgens de buitenzijdes van de hal rondom tooien.

Het is dat de voetballers van SV Delden met lege verfpotten kwamen te zitten, anders was het heidense karwei in een week geklaard geweest. Hele houtstapels in tinten grijs en zwart vullen inmiddels de hal en maken het de bouwvakkers het werken nog net niet onmogelijk. Uiteraard hadden diezelfde professionals de klus ook kunnen klaren, maar door het karwei met leden van de verschillende verenigingen aan te vatten wordt een lieve duit uitgespaard en de collectieve moraal flink opgepoetst.

Naast de sportclubs, die complete teams afvaardigden, waren ook de SBR en de stuurgroep vertegenwoordigd. De klus was dan ook zonder aanziens, twee linkerhanden en wat goede moed waren voldoende om hem te klaren. Rembrandtjes kwamen dan ook niet tot hun recht, hoewel een enkeling zijn artistieke vermogens op de vloer uitleefde. Het mag dan ook bijna een zegen heten dat het beitsen van de smoel niet de laatste verfklus zal zijn.

DELDEN – De bouwvakantie is nog niet  voorbij, of er wordt alweer gezwoegd op Sportpark de Mors. Tijdens het staartje van de langste hittegolf ooit wordt een klus geklaard die sowieso al het predicaat ‘heet’ verdient. Ruig materieel en dito ambachtslieden verwijderen daadkrachtig het asfalt waarop DHV tot voor kort handbalde. Niet veel later is het aan Deldens liefelijkste vrijwilligers om een volgend aandeel te leveren in de bouw van de nieuwe hal. Vooral ook door meters latten zwart te verven.

In een dag is de klus grotendeels geklaard. In alle vroegte al komen de vrachtwagens voorrijden die normaliter bij wegwerkzaamheden te bewonderen zijn. Ze zorgen ervoor dat een van de laatste zaken die nog aan het handbalverleden op De Mors doet denken, grondig van de kaart wordt geveegd. Zelfs de zolen van de handbaldames deden het asfalt nooit eerder zo dampen. Het helse lawaai, de indringende geur, ze zetten het oordeel dat over het handbalveld geveld wordt nog eens extra dramatisch aan en als aan het einde van de dag de rookwolken zijn opgetrokken, is er inderdaad nog maar weinig wat aan het roemruchte DHV-verleden doet denken. De grond lijkt echter rijp voor heel veel nieuwe hoogtepunten, verse herinneringen.

Nog geen week later wordt niet in de laatste plaats door de leden van de Deldense Handbalvereniging dan ook gewerkt aan een toekomst op diezelfde Mors. Samen met de collega-vrijwilligers van DEVOC, DKV Zwart Wit en SV Delden wordt de immense afdopklus – waarover een aantal weken geleden gerept werd – geklaard: op duizelingwekkende hoogte wordt het duizelingwekkende aantal van 15000 moeren afgedopt. Even indrukwekkend al is het aantal van 200 planken dat van een zwarte laklaag wordt voorzien.

De bezoekers die tijdens de open dag van de sportclubs de sporthal aandeden, zagen het al met eigen ogen: het gaat hard met de bouw. Een zaterdag als die van 22 augustus leert ook dat dat niet vanzelf gaat. Maar ook dat het allesbehalve vervelend hoeft te zijn om met een club van 30 vrijwilligers een aandeel te hebben in de bouw van Deldens nieuwe sporthuis. Wordt vervolgd, wees erbij.

Foto’s: Piet Brummer, Carmen Brinkcate en Robert-Jan van Harten

DELDEN – De bouw van Sporthal de Mors – het paradepaardje van het gelijknamige sportpark – gaat de laatste weken in razend tempo. Nadat enkele weken al bericht werd over een dak, wist de Twentse bouwcombinatie in no time wanden op te trekken, isolatiewaardes op te schroeven en zelfs de gevelpanelen al aan te brengen. Binnen strekten enkele tientallen vrijwilligers zich tot hun uiterste om met een duizelingwekkend aantal van 5000 dopjes plafondbouten af te doppen.

Het stalen skelet dat zich in juni oprichtte op De Mors, is inmiddels nauwelijks nog herkenbaar. Nog even en ook het gele isolatiemateriaal zal aan het oog onttrokken zijn. De aanblik wordt dan bepaald door het groene plaatstaal dat op zijn beurt gedeeltelijk bedekt zal worden met hout. Het enige wat er dan nog nodig is om de resterende gevelgaten te vullen is de levering van het glas. En met het transparante karakter dat Sporthal de Mors krijgt, zijn dat flinke oppervlaktes. Een mooie klus voor de experts.

Ruim veertig vrijwilligers maakten zich afgelopen zaterdag boos op hekken, struiken en dopjes. Vooral de dames en heren die zich over die doppen ontfermden leverden monnikenwerk. Duizenden bouten moesten bedekt worden om te voorkomen dat de ballen straks op hoogte zouden blijven steken. Een klusje voor lieden zónder hoogtevrees en mét doorzettingsvermogen. Toch was ook de hulp van hen die de woekerende heesters en misplaatste hekken te lijf gingen net zo welkom. Zowel het grondwerk, als ook de hoogteklus wordt eind augustus vervolgd.

Geïnteresseerde vrijwilligers kunnen zich altijd opgeven bij de coördinatoren binnen hun verenigingen. Wanneer er van binding met een van de clubs geen sprake is, dan is aanmelden ook via sportparkdemors@gmail.com mogelijk. In de onderstaande galerij kan inspiratie worden opgedaan, met dank aan huisfotograaf Piet Brummer, die het bouwproces nauwgezet volgt en beeldig reconstrueert.

DELDEN – Terwijl er op De Mors met verbazend rasse schreden een kolos verrijst die al maar beter als sporthal is voor te stellen, wordt ook de sportkantine binnen dat gebouw steeds concreter. Met de presentatie van een kantinenaam en een nieuwe serie filmimpressies van de sporthal wordt steeds minder aan de fantasie en steeds meer aan het geduld overgelaten.

Waar de vorderingen van de bouw vooral op het conto van de bouwcombinatie geschreven kunnen worden, is de smoel van het sportpark de verdienste van de Stichting Sportief de Mors en de werkgroep Identiteit. Binnen die werkgroep wordt door een afvaardiging van de vier initiërende sportverenigingen, de SBR en architectenbureau SchipperDouwes grondig nagedacht over materiaalgebruik, kleurstelling en de inrichting van de verschillende ruimtes, waaronder dus ook de toekomstige kantine op het sportpark.

Als honk voor alle verenigingen is de sportkantine vooral ook een ontmoetingsplek die openheid en sportiviteit moet uitstralen. Daarbij hoort zeker ook een korte, krachtige en “lekker bekkende” naam. Begin dit jaar werd een oproep gedaan aan de inwoners van Delden en omgeving om die naam te bedenken. Een gemêleerde jury had vervolgens de nobele taak om uit ruim 180 inzendingen een keuze te maken. Na een aantal stemrondes kwam het idee van Bob Morssinkhof uit Delden als winnaar uit de bus. Naast eeuwige roem zal Bob binnenkort een leuke prijs in ontvangst mogen nemen voor de gekozen naam “DE FINISH”.

Nadat de naam was gekozen, kon de werkgroep aan de bak om tijdens meerdere workshops een bijpassend beeldmerk te bedenken. Na wikken en wegen, wat bijschaven en puntjes op de “i” hebben Vincent Heemink en Claudia van Geenen zich met het opleveren van het nieuwe logo en de bijbehorende slogan maar weer eens uitstekende vormgevers bewezen. In het voorjaar van 2021 moeten de deuren van “De Finish” opengaan en zal het “sportief genieten” van start kunnen gaan op het volledig nieuwe Sportpark de Mors.

Ondertussen is dat sportpark dus ook door de doorsnee passant steeds makkelijker voor het geestesoog te halen. Architectenbureau SchipperDouwes helpt graag een handje en visualiseert in een serie impressiefilmpjes hetgeen Delden te wachten staat. Hoewel de filmpjes indrukken zijn en geen absolute waarheden bieden, zullen ze menig sportershart sneller doen kloppen. Voor de video-impressie van de sportkantine klikt u hier, binnenkort zullen volgen de filmpjes van de verdere hal. De finish is dan misschien nog niet in zicht, de race is er voorlopig een om vingers bij af te likken.

DELDEN –  De aanloop naar Sportpark de Mors was er logischerwijze een van formaat. Maar sinds er daadwerkelijk gebouwd wordt, rijgen de hoogtepunten zich in snel tempo aaneen. Op 12 mei diende zich het hoogste hoogtepunt aan: in alle vroegte werden de raatliggers voor de overspanning van de sporthal geleverd. Met een lengte van 28 meter en een gewicht van jewelste was dit geen sinecure. Noaberschap, stuurmanskunst en geduld maakten dat het allemaal goed kwam.

Om de overlast voor de omgeving zo klein mogelijk te houden waren de heren bouwers en transporteurs in alle vroegte begonnen met de voorbereidingen. Om 6.00u was men reeds onderweg en rond 7.30u was de moeilijkste fase van het transport al geklaard, namelijk de haakse bocht van de Vossenbrinkweg naar de Sportlaan. Het transport werd, ondanks het vroege tijdstip, gadegeslagen door veel buurtgenoten en overige geïnteresseerden.

Voor de aanwonenden van het traject kwam het transport dan ook niet als een verrassing, ze waren per brief op de hoogte gebracht. In die brief was hen tevens verzocht om auto’s elders te parkeren en er rekening mee te houden dat de ‘staalroute’ niet beschikbaar was. Het bleek niet aan dovemansoren gericht, op het tracé was geen auto te bekennen. De coöperatieve houding van de noabers maakte dat het transport zonder tegenslagen Delden in kon rijden, hoewel het nodige pas- en meetwerk nodig was om het sportpark te bereiken.

Toen het staal eenmaal op de plek van bestemming was, was het voor de professionals van Deldense Staalbouw Twente een koud kunstje om de strekkende meters over de zijspanten te spannen en zo de stalen basisconstructie te volbrengen. Waar een paar weken geleden de betonvloer nog aan het uitharden was, zijn de contouren van de hal nu al compleet en dient zich met het hoogste punt een nieuwe fase in de bouw aan. Het volgende hoogtepunt zal slechts figuurlijk zijn.

De onderstaande foto’s danken we zoals gebruikelijk aan onze huisfotograaf Piet Brummer.

DELDEN – Bouw tegenwoordig eens een konijnenhok. Duurzaamheid is een van eerste factoren waarmee je rekening dient te houden. Al snel zitten er zonnepanelen op het dak, wurmt de Vlaamse reus zich in een tredmolen en wordt uit zijn keutels energie opgewekt. En terecht, want bouwen doe je met het oog op een duurzame toekomst. Die toekomst staat ook bij de partijen achter Sporthal de Mors (bepaald geen konijnenhok) hoog in het vaandel, zo blijkt bij een nadere inspectie van plannen en ondergrondse werkzaamheden.

Het duurzame karakter van de nieuwe Deldense sporthal – en in breder perspectief het sportpark – dat op De Mors verrijst, gaat inmiddels al grotendeels onder vele kuubs zand schuil. In mansdiepe sleuven tussen de machinekamer van het buitenbad en de plek waarop de eerste contouren van een hal al zichtbaar zijn, werd een ogenschijnlijke wirwar aan buizen, slangen en leidingen verborgen. Daarin zal de symbiose tussen hal en bad zijn beslag gaan vinden, een ondergrondse duurzaamheidsbrug die uitstekend past in de groene idealen van de SBR en de duurzame praktijken van de lokale bouwcombinatie.

Het pannenbier zal nog even op zich laten wachten, maar als Sporthal de Mors straks een dak heeft dan zal dat vol komen te liggen met bij benadering 1000 zonnepanelen. Ruim voldoende om het licht op het sportpark te laten branden, maar ook om tijdens het zwemseizoen op het bad grotendeels in de energiebehoefte te voorzien. Die energiestroom is de enige beweging van sporthal naar zwembad, de verdere transitie gaat andersom, waarbij het zwembad dus eigenlijk als knooppunt voor nutszaken en warmte fungeert.

Zo wordt dataverkeer, koud- en circulatiewater en zelfs warm water straks ondergronds van nummer 4 naar nummer 3 verscheept. Op het zwembad wordt sinds jaar en dag al gedoucht op warmte uit zonnecollectoren. Dat tapwater, naverwarmd met een warmtepomp, wordt straks dus doorgesluisd naar de sporthal om daar in dezelfde behoefte te voorzien. Het water kan tussentijds worden opgeslagen in een van de drie te plaatsen buffers, waarbij de warmte uiteraard wordt teruggewonnen. Voor de verwarming van het zwembadwater wordt al jaren een beroep gedaan op warmtepompen, daarvan wordt er een extra geplaatst. Met de stroomtoevoer vanaf de hal is de verwachting dat ook voor deze pompen nog weinig gas nodig zal zijn.

In tijden van corona is het vooruitzicht van een sportpark dat ondergronds innig geworteld en qua energie grotendeels zelfvoorzienend is een mooie opsteker. Dreigende vertragingen bij de bouw en vraagtekens bij het zwemseizoen zijn nu flinke tegenvallers, maar zullen over een jaar hopelijk in perspectief staan. En bouwen doe je voor die toekomst, een duurzame toekomst.

Het was medio januari een mooi moment, ludiek, maar vooral ook beloftevol: wethouder Pieter van Zwanenburg in witte overall en met witte laarzen in het modderige slagveld dat ooit een sportpark moest worden. Destijds werd de eerste paal gevierd, maar de laatste geslagen en inmiddels beginnen zich op het slagveld van weleer stevig contouren af te tekenen van wat letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van het sportpark moet worden: Deldens nieuwe hal richt zich op.

 Op de ‘crime scene’ herinnert nog weinig aan de oude behuizingen van DHV en SV Delden, die onder leiding van sloopkoningin Carmen Brinkcate met de grond gelijk werden gemaakt. De tijdelijke behuizing voor de voetballers is veel chiquer dan ze ooit hadden kunnen denken en het is zonde dat door de Coronacrisis zo weinig gebruik van kleed-, ovelegruimtes en kantine gebruik kan worden gemaakt.

Het virus mag het hele leven platleggen, op de bouw heeft het relatief weinig effect. De Deldense bouwbedrijven kwijten zich uitstekend van hun taak, maar minstens zo hartverwarmend is de onophoudelijk inzet van vrijwilligers uit alle geledingen. Tekenend was de situatie op 14 maart, NL-doet was (op landelijke voorspraak) weliswaar afgeblazen, maar een des te groter aantal clubmensen verzamelde zich op De Mors om de houten bekistingen van de betonnen contouren te verwijderen. Ondertussen wordt door de clubs in toerbeurt ook de schaftkeet van de bouwcombinatie schoongehouden, zodat de bouwers zich kunnen concentreren op waar ze goed in zijn.

Vrijwilligers zijn niet slechts tijdens de bouw een onmisbare schakel om met de beschikbare financiële middelen een zo hoogwaardig mogelijk sportpark de realiseren. Als de hal er eenmaal staat en de velden er liggen is de belangeloze inbreng van clubmensen mogelijk nog meer doorslaggevend. Om de buitenkleedkamers schoon, de velden in orde en vooral ook de sportkantine draaiend te houden. Om dat laatste aspect te waarborgen is Stichting Sportief de Mors opgericht, waarbinnen opnieuw de vier initiërende verenigingen vertegenwoordigd zijn. In overlegsessies met architecten, bouwers, expertisebureaus en de SBR wordt nagedacht over de technische indeling van de keuken en bar, kleurstellingen, materiaalgebruik, meubilair, bemanningen… en er werd al een naam gekozen en een beeldmerk ontworpen. Langzamerhand gaat dus ook de inhoud van de hal leven.

 Hoewel de term ‘onzeker’ als duiding voor deze tijden gerust eufemistisch genoemd mag worden, blijft voorlopig de prognose overeind dat bouwers en installateurs aan het einde van dit jaar hun uittrede doen uit de hal. Dan is het moment rijp om de buitenterreinen aan te leggen en om te verharden wat hard moet worden. Ondertussen zal ook de gemeente Hof van Twente de parkeerplaatsen heringericht en de rioleringen vervangen hebben. Op de website van de gemeente vindt u de detailtekeningen van de toekomstige situatie. Bij het ontwerp daarvan is intensief contact geweest met clubs, buurtbewoners en scholen en golden de verkeersveiligheid en capaciteit als uitgangspunten. Op basis van loop-, fiets- en autobewegingen gedurende het jaar is uiteindelijk gekozen voor een voetpad langs de Sportlaan en oversteekpunten richting de Vogelbuurt. Ze zijn bewijzen van de constructieve partner die de gemeente bij de realisatie van het project blijkt te zijn.

Al met al mogen we niet ontevreden zijn met wat er tot heden gebeurd is op onze Mors en zijn ook de voortekenen van wat komen gaat positief,  behalve dan die ene Coronawolk die dreigend boven de wereld hangt. Echter, als iets in de afgelopen strijdbare jaren is gebleken, dan is het dat Delden zich niet zo snel uit het veld laat slaan. Laat dat ook het adagium voor de komende tijd zijn: Samen zijn we De Mors. Juíst in lastiger tijden.